O nas

Przypadające w 2021 roku stulecie Polskiego Związku Tenisowego zainspirowało nas do stworzenia w internecie miejsca, w którym można by w sposób możliwie jak najpełniejszy poznać wspaniałą i przebogatą historię tego sportu w naszym kraju. NAS – czyli grupę ludzi od zawsze z polskim tenisem związanych: zawodników, trenerów, sędziów, działaczy czy dziennikarzy, których łączy też fakt, że wszyscy również… gramy w tenisa i jest on dla nas także sposobem na życie.

Większość z nas działała od 2017 roku w Komisji Historycznej PZT, a od roku 2019 kontynuujemy naszą działalność jako Komisja Historyczna przy Polskim Stowarzyszeniu Trenerów Tenisa (PSTT).

Nadal więc spotykamy się w regularnym, comiesięcznym rytmie (zawsze w czwartek, na ogół przedostatni danego miesiąca, od 11:00, w historycznym budynku klubowym przy kortach Legii), by nie tylko wspominać niegdysiejsze niewykorzystane meczbole, ale i zastanawiać się, jak najatrakcyjniej upamiętnić i upowszechnić Historię Polskiego Tenisa.

Zbigniew Chmielewski

Urodzony 4 stycznia 1932 roku w Ostrołęce. Dziennikarz sportowy, specjalizujący się m.in. w tenisie.
Wieloletni pracownik Polskiej Agencji Prasowej (1955–1992), kierownik redakcji sportowej PAP (1980–1988), redaktor naczelny „Magazynu Olimpijskiego” (1996–2004). Rzecznik prasowy PZT (1992–1994). Wiceprezes Międzynarodowego Związku Dziennikarzy Tenisistów (1978–1992).
Autor i współautor wielu książek, m.in. „Ćwicz z mistrzami Wimbledonu” (1992), „Tenis polski ma 100 lat” (1997), „Sportowcy w Powstaniu Warszawskim” (2017), „Kroniki polskiego tenisa 1901-2018” (2019).

Jerzy Czaban

Urodzony 5 września 1943 we Lwowie. Zawodnik, a następnie sędzia (także międzynarodowy) i działacz OZT w Kielcach (wiceprezes) oraz Radomiu.
Kolejno reprezentował barwy klubów: Budowlani Radom, AZS Gliwice, Broń Radom, Warszawianka, Błękitni Kielce i Tęcza Kielce. Jest absolwentem AWF Warszawa.

Henryk Dondajewski

Urodzony 1 marca 1936 roku w Gdyni. Jeden z najbardziej zasłużonych polskich trenerów.
Przygodę z tenisem rozpoczął na kortach w Sopocie, które dosłownie sąsiadowały z jego domem. Jako zawodnik reprezentował barwy SKT, osiągając największe sukcesy w wieku juniora (1952, drużynowe wicemistrzostwo Polski seniorów). Przez wiele lat był czołowym zawodnikiem Wybrzeża, klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce. Po zakończeniu kariery zawodniczej (1960) rozpoczął pracę jako trener. W roku 1959 ukończył Studium Nauczycielskie Wychowania Fizycznego w Oliwie, a następnie w roku 1971 studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, uzyskując stopień trenera II klasy. Stopień trenera I klasy uzyskał w roku 1975, a klasy mistrzowskiej - w roku 1981. Pracował w klubach: SKT Sopot, Lechia Gdańsk, AZS Gdańsk, Wisła Toruń, UTC Stockerau (Austria), Arka Gdynia. Był założycielem klubu Witen Gdańsk. Członek Zarządu OZT Gdańsk. Był jednym z twórców programu PZT-Prokom i trenerem koordynatorem. Nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Gdańskim, prowadził specjalizację trenerską na gdańskim AWFiS.
Przez wiele lat pracował dla Polskiego Związku Tenisowego, najpierw jako kapitan reprezentacji młodzieżowych Galea Cup i Soisbault Cup, a następnie reprezentacji seniorów Davis Cup.

Barbara Dracz

Z domu Dańda. Urodzona 30 września 1938 roku w Krakowie. Zawodniczka, trenerka, działaczka, pracownik naukowy.
W latach 1956-1960 studiowała w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego (od 1963 AWF) w Krakowie. Ukończyła także psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1963). Przez 44 lata była pracownikiem naukowym w Zakładzie Psychologii krakowskiej AWF. W 1976 roku obroniła pracę doktorską „Psycho-społeczne uwarunkowanie tenisa”.
Jej przygoda z tenisem zawodniczym rozpoczęła się w roku 1952. Reprezentowała kluby: Wieliczanka, Olsza Kraków, Cracovia i Nadwiślan Kraków. W 1956 roku zdobyła mistrzostwo Polski Juniorów, w 1958 halowe mistrzostwo Polski. Dwukrotnie wygrała turniej mikstowy podczas NMP (oba razy z Józefem Piątkiem, 1957, 1960). Po zakończeniu kariery w 1978 roku pracowała jako trener w Nadwiślanie, Olszy i Górniku Wieliczka. W roku 1973 uzyskała stopień trenera I klasy. Opracowała wspólnie Kazimierzem Chojnackim skrypt „Tenis”. Od roku 1978 była członkiem władz KOZT, przewodniczącą Rady Trenerów KOZT, członkiem Rady Trenerów PZT, członkiem Komisji Szkoleniowej i Wydawniczej PZT. Przez kilka lat uczestniczyła w pracach Kolegium Redakcyjnego wrocławskiego czasopisma „Tenis”.
W roku 1966 uzyskała tytuł Mistrza Sportu. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1992), Złotą Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej (1983), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1985).

Andrzej Faruzel

Urodzony 18 września 1939 roku w Wieliczce. Zawodnik i trener tenisa.
Ukończył studia wyższe na kierunku psychologia. Pierwszy turniej rozegrał w roku 1953. Kojarzony przede wszystkim z tenisem krakowskim (Olsza i Górnik Wieliczka), choć reprezentował także kluby katowickie (Baildon i Budowlani). Był jednym z założycieli sekcji tenisowych w krakowskich klubach: Zwierzyniecki i Kozłówek. W roku 1957 zdobył w Opolu mistrzostwo Polski juniorów. Rok później, jako reprezentant kolejarskiego klubu Olsza, wywalczył w Brukseli złoty medal w Mistrzostwach Europy Kolejarzy.
Autor książek o nauczaniu tenisa: „Tenis" (1992), „Tenis. Szybkie nauczanie" (2011), „Tenis" (2015).
Klasyfikacja PZT: Juniorzy – 1956 – 4, 1957 -2; seniorzy – 1962 – 10.

Andrzej Fąfara

Urodzony 3 października 1949 roku w Warszawie. Dziennikarz, absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (dziś SGH). Sympatyk i kibic tenisa.
W latach siedemdziesiątych rozpoczął pracę w „Życiu Warszawy”, gdzie od stanowiska praktykanta dotarł na fotel szefa działu sportowego. Zapamiętany z tamtego okresu z niebanalnych relacji, m.in. z kolarskiego Wyścigu Pokoju. Później pracował w miesięcznikach „Focus”, „Świat Nauki” i „Polska Zbrojna”. Komentarze i felietony sportowe pisał również przez wiele lat dla „Rzeczpospolitej”.
Autor książki „Cały ten tenis. Encyklopedia”.

Ryszard Fijałkowski

Urodzony 3 kwietnia 1934 roku w Warszawie. Dyplomata i działacz sportowy.
W służbie zagranicznej PRL był m.in. ambasadorem w Indiach i Francji. W III RP zaczął działać w tenisie – jako wieloletni prezes i wiceprezes PZT (szczegóły w zakładce Władze PZLT/PZT – Prezesi), a następnie twórca i dyrektor pierwszych w Polsce zawodowych turniejów tenisowych z cyklu WTA Tour w Warszawie i ATP Tour w Sopocie. Przez kilkanaście lat pełnił też funkcję prezesa KS Warszawianka, a przez kilka był kanclerzem Wyższej Szkoły Trenerów Sportu.
Mimo iż dźwiga już (z godnością!) dziewiąty krzyżyk na karku, jak sam twierdzi – jest w życiowej formie tenisowej i wciąż grywa kilka razy w tygodniu...

Piotr Gąsiorek

Urodzony 8 czerwca 1967 roku w Poznaniu. Syn Wiesława Gąsiorka.
Zawodnik poznańskich klubów – GKS Olimpia i od 1990 r. KS Warta, w której obecnie jest trenerem. Także działacz i sędzia tenisowy oraz serwisant-stringer. Prezes Fundacji Tenisowej im. Wiesława Gąsiorka.
Współautor książki „Dzieje sekcji tenisowej KS Warta Poznań" (2014) i autor artykułów poświęconych historii tenisa. Pasjonat historii polskiego tenisa. Poświęca wiele czasu na poszukiwania i archiwizowanie materiałów, zwłaszcza dotyczących naszego sportu w Wielkopolsce.

Mirosław Ginter

Urodzony 19 marca 1949 roku w Warszawie, zmarł 1 marca 2022 roku w Warszawie.

Absolwent Politechniki Warszawskiej, Wydział Mechaniki Precyzyjnej spec. Automatyka (1972) i Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1987).

31 lat gry turniejowej: w latach 1961–1979 w barwach AZS Warszawa, w latach 1979–1984 w WKT Mera Warszawa, a w latach 1984–1992 w barwach założonej przez siebie Szkoły Tenisa GINTER. Trener tenisa klasy mistrzowskiej. Jego bezpośredni wychowankowie zdobyli 19 medali mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych (5 złotych, 4 srebrne, 10 brązowych). Najwięcej – Marceli Mizerski (3/0/3) i Przemysław Leśniewski (2/1/3). W innych turniejach rangi mistrzostw województwa, regionu czy Warszawy wychowankowie zdobyli 234 tytuły (64/62/108).

Od 2002 roku we władzach Polskiego Związku Tenisowego – 4 kadencje jako członek Komisji Rewizyjnej i 1 kadencja jako członek Zarządu (skarbnik).

Od 2003 roku we władzach Warszawsko-Mazowieckiego Związku Tenisowego – od 2007 jako wiceprezes, a od 2017 prezes. W 1995 roku członek-założyciel Polskiego Stowarzyszenia Trenerów Tenisa, a od 1998 roku jego wiceprezes.

Henryk Hoffman

Urodzony 1 lutego 1936 roku w Solcu Kujawskim. Zawodnik, trener i działacz.
Od 1949 r. grał w bydgoskich klubach Gwardia, Zawisza, Budowlani i Polonia Bydgoszcz. W kategorii juniorów był wicemistrzem miasta (1952) i mistrzem okręgu (1953).
Jako szkoleniowiec w latach 1960–66 pracował w Polonii, a w okresie 1967–69 w Zawiszy. W roku 1970 ukończył na warszawskiej AWF specjalizację, uzyskując tytuł trenera II klasy; magisterium w 1978 r. Trenował m.in. Renatę Kozłowską, Henryka Drzymalskiego, Czesława Szewczyka, Tomasza Sobieszczańskiego, Zbigniewa Wiśniewskiego, Halinę Wódczak, Jolantę Rozalę, Krystynę Pilżyc. Na szczeblu centralnym był kapitanem (selekcjonerem) w Pucharze Galea (1981), Pucharze Davisa (1982–84) i Pucharze Federacji (1990–95).
W Bydgoszczy, w 1953 roku zaczął działać w Zarządzie Sekcji Tenisa Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej (później OZT). Od 1956 do 1978 był członkiem Zarządu OZT; na szczeblu okręgu działał jako kapitan sportowy, sekretarz, wiceprezes ds. sportowych. W latach 70. prezes Wojewódzkiej Federacji Sportu, a później dyrektor Wydziału Kultury Fizycznej i Turystyki Urzędu Wojewódzkiego.
W Polskim Związku Tenisowym: członek Komisji Sportowo-Szkoleniowej (lata 60.), członek Zarządu 1981–1995, wiceprezes ds. sportowych 1989–1991.

Witold Joachimowski

Urodzony 23 stycznia 1941 roku w Warszawie.
Grać zaczął w 1951 r. w SKT Sopot i z tym klubem była związana cała jego kariera zawodnicza, poza okresem służby wojskowej w Zawiszy Bydgoszcz (1961–63). Mistrz (1959) i wicemistrz (1958) Polski juniorów. Członek drużyny ligowej SKT, która zdobywała brązowe medale MP. Wielokrotny mistrz Wybrzeża.

Barbara Kowalska

Z domu Olszowska. Urodzona 29 listopada 1943 roku w Warszawie. Tenisistka, trenerka, działaczka. Córka Jerzego Olszowskiego – prezesa PZT w latach 1959–1960.

Ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. Ma tytuł trenera I klasy. Była członkiem Zarządu PZT, wiceprezesem ds. sportowych, w latach 1985–1988, a także szefem szkolenia w dwóch związkach sportowych PZT i PZTS. Członek Komisji Sportu Kobiet PKOL.

Wulkan energii. Znakomita propagatorka tenisa, potrafi pozyskać dla sportu ludzi ze świata kultury. Wymyśliła turniej deblowy dla amatorek Baba Cup (2003), cieszący się wielką popularnością. Nieźle też grała w tenisa stołowego.

Jej córka – Beata Kowalska – była przez kilkanaście lat alfą i omegą Biura PZT.


Więcej informacji w kategorii Zawodnicy

Adam Królak

Urodzony 19 czerwca 1934 roku w Warszawie. Naukowiec specjalizujący się w tenisie, trener i działacz.
Absolwent AWF w Warszawie (1958). Związany z tenisem i kortami AZS w Parku Skaryszewskim od 1947 roku. Przez kilka lat pracował we Francji. Trener klasy mistrzowskiej (1970), doktor nauk o kulturze fizycznej, pracownik i kierownik Zakładu Tenisa w AWF w Warszawie (1973-2001). Prowadził pierwszą w Polsce specjalizację trenerską. Jego wychowankowie z powodzeniem pracują w kraju i za granicą.
Wiceprezes PZT szkoleniowy (1966-1970) i sportowo-szkoleniowy (1971-1972). Kapitan reprezentacji Polski w Pucharze Davisa (1992-1995). Współzałożyciel i wiceprezes (1996) Polskiego Stowarzyszenia Trenerów Tenisa.
Autor 16 książek i ponad 320 artykułów poświęconych tenisowi. Jest laureatem nagród redakcji „Sporty Wyczynowego” (1990, 1996) oraz Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej (1998). Posiadacz bodaj największej w naszym kraju kolekcji wydawnictw o tenisie - zarówno polskich, jak i obcojęzycznych.

Jacek Luba

Urodzony 2 kwietnia 1955 roku w Warszawie, zmarł 4 sierpnia 2023 w Warszawie. Pierwszy polski sędzia międzynarodowy.

W latach 1985–1992 posiadacz uprawnień wszystkich organizacji licencjonujących w tym czasie arbitrów tenisowych. Sędziował czterokrotnie mecze na Wimbledonie (31 spotkań w turniejach głównych), trzy razy na Roland Garros (38 spotkań), ponadto 28 turniejów ATP Tour i Challenger w 12 krajach oraz 3 mecze w Pucharze Davisa jako neutralny sędzia naczelny.

Przez kilka kadencji członek zarządu Warszawskiego OZT, a także sekretarz Kolegium Sędziów PZT. Posiadacz Złotej Odznaki Zasłużonego dla Polskiego Związku Tenisowego.

W czasie studiów prezes klubu tenisowego studentów Politechniki Warszawskiej. W późniejszych latach pracownik międzynarodowych organizacji finansowych, między innymi jako dyrektor biura karty American Express w Polsce.

Współwydawca magazynu „Tenisklub”, na którego łamach ukazywały się jego eseje o historii naszego sportu w cyklu „Dyskretny urok tenisa”. W 2022 roku zebrał je i rozszerzył w wydanej własnym sumptem, bogato ilustrowanej książce o tym samym tytule. Kolekcjonował stare rakiety tenisowe.

Czesław Ludwiczek

Urodzony 19 września 1933 roku w Sosnowcu.

Przygodę tenisową rozpoczął późno, bo w 19. roku życia. Grał więc tylko rekreacyjnie. Najpierw w Sosnowcu, na kortach kierowanych przez Henryka Skoneckiego, a następnie w Górniku Wesoła i Baildonie Katowice. Z czasem stał się aktywnym działaczem tenisowym. W latach siedemdziesiątych był członkiem Zarządu OZT w Katowicach, a 3 stycznia 1981 r. wybrany został prezesem tego okręgu. W tym samym roku został członkiem Zarządu PZT i funkcję tę sprawował przez dwie kadencje. W 1984 roku, na Zgromadzeniu Generalnym ETA ds. Młodzieży w Paryżu, wybrany został do dwóch komitetów organizacyjnych – Komitetu Galea i Komitetu Soisbault, afiliowanych przy Europejskiej Federacji Tenisowej. Funkcję tę sprawował do ich rozwiązania.

Z zawodu dziennikarz, uprawiał publicystykę tenisową, najpierw w Polskiej Agencji Prasowej, a następnie w „Sporcie" i w „Tenisie", którego był współzałożycielem, z Józefem Michalskim i Adamem Choynowskim. W roku 1990 przetłumaczył z języka francuskiego książkę Georgesa Deniau „Tenis – technika, taktyka, trening", wydaną przez Ossolineum w nakładzie 30 tys. egzemplarzy. W 2010 r. napisał książkę „Tenis na Śląsku".

Adam Mincberg

Urodzony 5 czerwca 1945 roku w Warszawie. Zawodnik i trener związany całe życie z jednym, swym ukochanym klubem - CWKS Legia Warszawa.
Zaczął grać w tenisa w wieku 9 lat. Jako młodzik wygrał I i II edycję tradycyjnego turnieju Legia-Express. Przez wiele lat był podporą drużyny Legii, z którą kilkanaście razy zdobył drużynowe mistrzostwo Polski. Dwukrotnie (1967 i 1970) wywalczył halowe mistrzostwo Polski w grze podwójnej (z Tadeuszem Nowickim).
Jako trener wychował wielu mistrzów Polski, m.in. Elżbietę Żaboklicką, Marcina Rozpędzkiego czy Wojciecha Mincberga (syn).

Tadeusz Nowicki

Urodzony 7 lipca 1946 roku w Łodzi. Ojciec Dariusza, młodszy brat Wielisława (Wiesława) – też uznanych zawodników, reprezentantów Polski w Pucharze Davisa.

Jeden z najlepszych polskich tenisistów okresu powojennego. Wychowanek szkoły łódzkiej (MKT), przez wiele lat podpora Legii Warszawa. Na arenie międzynarodowej nie odniósł takich sukcesów, na jakie bez wątpienia było go stać. Podobnie jak inni polscy tenisiści tamtego okresu rzadko wyjeżdżał za granicę. Jego największy sukces wielkoszlemowy to IV runda Roland Garros (1971). Przegrał wtedy mecz o awans do ćwierćfinału z Ilie Năstase 1:6, 1:6, 6:3, 5:7. Może się pochwalić zwycięstwami nad dwoma wybitnymi graczami u progu ich zawodowej kariery: Björnem Borgiem (Nicea, 1973) i Ivanem Lendlem (Katowice, 1977). W daviscupowej reprezentacji występował przez aż 16 sezonów (w latach 1965–1981, z tylko jedną przerwą, w 1975 r.) i pod tym względem jest na drugim miejscu, za Marcinem Matkowskim (19, też z jedną przerwą). Rekord dzierży natomiast jeśli chodzi o liczbę zdobytych tytułów mistrza Polski wśród mężczyzn – 30, licząc we wszystkich trzech konkurencjach, na kortach otwartych i w hali.

 Więcej informacji w kategorii Zawodnicy

Roman Prystrom

Urodzony 22 stycznia 1942 roku w Białymstoku, zmarł 2 grudnia 2020 roku w Jeleniej Górze.
Grać zaczął w 1950 r. w Jeleniej Górze, reprezentował tamtejsze kluby: Budowlani, Polonia i WKS oraz Gwardię Wrocław. W 1960 roku zdobył wicemistrzostwo Polski juniorów w singlu i mikście (z Hanną Kucharską). 25 razy grał w finałach mistrzostw Dolnego Śląska we wszystkich trzech konkurencjach (15 wygrał). Podczas kariery pokonał takich zawodników, jak: Józef Piątek, Jan Radzio, Bogdan Maniewski, Henryk Drzymalski, Czesław (Maciej) Dobrowolski, Witold Meres, Wojciech Fibak, Piotr Jamroz czy Jacek Niedźwiedzki.
Klasyfikacja PZT, seniorzy: 1966 – 10.; juniorzy: 1958 – 8., 1959 – 8., 1960 – 3.
Z zawodu prawnik, po Uniwersytecie Wrocławskim (magisterium 1965).
Autor książki „50 lat jeleniogórskiego tenisa 1946–1996” (2005).

Tadeusz Riedl

Urodzony 2 lipca 1933 roku we Lwowie. Entomolog, profesor Olsztyńskiej Szkoły Wyższej im. Józefa Rusieckiego, były rektor Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku.
Pochodzi z zasłużonej lwowskiej rodziny o głębokich tradycjach patriotycznych. W kamienicy Riedlów przy ul. Dwernickiego spędził ostatnie lata życia i tamże zmarł zaprzyjaźniony z jego rodzicami prof. Stefan Banach, który został pochowany w grobowcu rodzinnym Riedlów w alei zasłużonych na cmentarzy Łyczakowskim. Po 1945 roku razem z rodziną zamieszkał w Bielsku. W 1952, po zdaniu egzaminu dojrzałości w liceum ogólnokształcącym w Warszawie, przeniósł się do Wrocławia, gdzie studiował biologię na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1973 r. wykładowca we wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego. W 1981 zamieszkał w Gdańsku, został wykładowcą w tamtejszej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu. Tytuł profesora uzyskał w 1985 roku. Jest autorem kilku książek o Lwowie.
W tenisa grał jedynie w kategorii juniorów, do 1950 r. w BBTS Bielsko, w 1951 r. w warszawskiej Legii. Mistrz Warszawy juniorów i wicemistrz Polski juniorów (1951). Autor trzech opracowań o historii tenisa w Polsce: „Materiały do historii tenisa w Polsce. Część I. Zawodnicy i rozgrywki w latach 1945-1951; Część II. Polscy tenisiści lwowianie i ich wyniki sportowe; Część III. Tenis w Bielsku i wyniki sportowe bielskich tenisistów w latach 1946-1951".

Antoni Swiłło

Urodzony 21 października 1943 roku w Wilnie.
Jako zawodnik zaczynał w 1956 r. w klubie Arka Gdynia, którego barw (pod różnymi nazwami) bronił właściwie przez całą karierę, z przerwą na Spartakusa Jelenia Góra (1977–79). Halowy wicemistrz Polski 1967 w deblu (z Andrzejem Kuźnikiem). Wielokrotny mistrz Wybrzeża. W latach 1976-78 grał i pracował w Wiedniu.
Od 1980 roku trener w Arce; w latach 1993–2008 wiceprezes klubu. Wyszkolił m.in: Macieja Lubiaka, Bartłomieja Antczaka, Rafała Górskiego. Tytuł trenera II kl. uzyskał w 1984 r. na studiach podyplomowych w krakowskiej AWF, a I kl. – w 2007 na AWFiS w Gdańsku.
Ukończył również Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Sopocie.

Stanisław Szczukiewicz

Urodzony 17 lutego 1939 roku w Brześciu nad Bugiem. Tenisista, trener, działacz i biznesmen.
Grać zaczął w Arce Gdynia. Jako zawodnik reprezentował SKT Sopot, a po rozpoczęciu studiów na warszawskiej AWF – Warszawiankę. Wicemistrz Polski juniorów 1957 w deblu. Na koniec 1962 roku klasyfikowany jako 9. rakieta w rankingu PZT; w następnym sezonie reprezentował Polskę w Pucharze Davisa.
Studia ukończył w 1964 roku, uzyskując dyplom trenera (klasę mistrzowską zdobył w 1981). W latach 1965–1971 był szefem szkolenia PZT i trenerem kadry juniorów oraz reprezentacji na Puchar Galea (do lat 21). Prowadził także na AWF w Warszawie specjalizację trenerską z tenisa (1966/67). Współzałożyciel klubu MKT Mera Warszawa (1978), w którym był trener koordynatorem, podobnie jak przedtem w Warszawiance. W latach 1981–89 pracował jako szkoleniowiec w Austrii (TC Hohenems i TC Dornbirn). Jednocześnie został zatrudniony w Head Sport AG w dziale marketingu jako „scout" – jeździł po świecie i wyszukiwał kandydatów na kontrakty sprzętowe z firmą (sfinalizował je m.in. z Goranem Ivaniseviciem i Alberto Mancinim). Po powrocie do Polski w 1989 roku założył i potem przez ponad dwie dekady prowadził firmę Sport-Elite, która m.in jest przedstawicielem Heada (sponsoruje wielu zawodników oraz imprezy w tenisie i narciarstwie).
W 1993 roku, dzięki uprzejmości szefa firmy Prokom Ryszarda Krauzego, zorganizował w czasie turnieju WTA Tour w Sopocie mecz pokazowy tenisa na wózkach, zapraszając do gry Klausa Salzmana (nr 6 na świecie). Pojedynek Austriaka z najlepszym Polakiem Piotrem Jaroszewskim oglądało ponad tysiąc osób! Dało to początek wheelchair tennisowi w Polsce i zaowocowało założeniem (wraz z red. Zbigniewem Chmielewskim) Stowarzyszenia Tenisa na Wózkach.
Stanisław Szczukiewicz jest też współzałożycielem i wieloletnim (1995–2005) prezesem Polskiego Stowarzyszenia Trenerów Tenisa. I wspaniałym tenisowym gawędziarzem... W okresie 2021–2023 był przewodniczącym Komisji Historycznej przy PSTT.

Elżbieta Ślesicka

Urodzona 5 stycznia 1954 roku w Warszawie. Zawodniczka i trenerka tenisa.
Czterokrotna mistrzyni Polski, w szczycie kariery trzecia rakieta rankingu singlowego PZT; reprezentantka, a później też kapitan w Pucharze Federacji (szczegóły w zakładce Galeria osób – Zawodnicy). Obecnie bodaj najbardziej znana jako niestrudzona animatorka amatorskiego tenisa kobiet w stolicy.

Tomasz Wolfke

Urodzony 7 marca 1961 roku w Warszawie. Tenisowo – „dziecko Fibaka”. Pod wrażeniem jego międzynarodowych sukcesów zaczął jako nastolatek przebijać z kolegami piłkę przez ławki, ustawiane zamiast siatki, na asfaltowym podwórku między blokami. I do dziś gra (a raczej nadal przebija...) minimum trzy razy w tygodniu.
Redaktor i dziennikarz sportowy o ponad 40-letnim, „wielobranżowym” doświadczeniu. W latach dziewięćdziesiątych z-ca red. naczelnego „Przeglądu Sportowego”, w którym przez 15 lat (1985–2000) pisał o tenisie (do Wielkiego Szlema Kariery zabrakło mu tylko bycia sprawozdawcą z Australian Open). Obecnie jeden z komentatorów tenisowych Eurosportu i ekspert telewizyjny (m.in. w Canal+, TVN24 i nSporcie). Redaguje również książki sportowe – m.in. autobiografie Szarapowej i Federera czy Radwańskiej i Kubota. Stworzył koncepcje i zredagował wydawnictwa upamiętniające stulecia PKOL i PZT. W 2022 roku ukazała się jego autorska książka „Sto na sto, czyli 100 najlepszych polskich tenisistek i tenisistów w 100-leciu PZT”.
Przez dwa pierwsze lata rzecznik, a w trzecim roku dyrektor cyklu turniejów satelitarnych ATP „Złota Polska Jesień” (1987–89) – pierwszej zawodowej imprezy nie tylko w polskim tenisie, ale i całym sporcie. W okresie 1995–2005 dyrektor prasowy pierwszych polskich turniejów WTA Tour (sopocki Idea/Orange Prokom Open i warszawski J&S Cup).
Czterokrotny „olimpijczyk” – akredytowany na igrzyskach w Londynie, Soczi, Rio i Tokio jako vice attaché prasowy PKOl. W 2004 roku był rzecznikiem PZPS, a w okresie 2005–2014 dyrektorem prasowym siatkarskich MŚ, ME i Finałów LŚ organizowanych w Polsce.
Od maja 2017 do października 2019 członek Zarządu PZT i przewodniczący Komisji Historycznej związku, przekształconej w 2020 roku w KH przy Polskim Stowarzyszeniu Trenerów Tenisa. Redaktor prowadzący strony historiapolskiegotenisa.pl od początku jej istnienia.

Jerzy Zieliński

Urodzony 26 maja 1950 roku w Gdańsku.
Ukończył warszawską AWF (1972), gdzie również pracował naukowo i dydaktycznie, ale jest też doktorem nauk humanistycznych (1980). Był też pełnomocnikiem rektora WSKFiT im. Haliny Konopackiej w Pruszkowie i dziekanem Wyższej Szkoły Trenerów w Warszawie. Jako trener tenisa pracował w Niemczech, a po powrocie do kraju – w Legii Warszawa, po czym otworzył pierwszą w Polsce prywatną Szkołę Tenisa „Yoka” w Pruszkowie. Jest współzałożycielem Polskiego Stowarzyszenia Trenerów Tenisa, którego prezesem był od 2010 do 2023 roku.
Posiadacz największej w naszym kraju kolekcji starych rakiet, a także rzeźb, figurek, książek, zdjęć i kart o tematyce tenisowej. Ma tego tysiące!!!

Wojciech Andrzejewski

Urodzony 12 sierpnia 1961 roku w Tomaszowie Mazowieckim.
Absolwent SGPiS i AWF Warszawa. W latach 1997-2014 Szef Wyszkolenia, a następnie Dyrektor Sportowy w Polskim Związku Tenisowym. Współtwórca i koordynator programu PZT-Prokom Team. Wykładowca i uczestnik licznych konferencji i warsztatów trenerskich. Autor „Podręcznika Trenera” oraz książek „Polityka startowa” i „Testy i sprawdziany zalecane przez PZT”.
Trener klasy mistrzowskiej. Jego zawodnicy zdobywali tytuły mistrzów Polski (Katarzyna Malec, Rydułtowy 1993), a także reprezentowali Polskę w licznych zawodach międzynarodowych na poziomie juniorskim. Jako trener prowadził reprezentantów Polski na wszystkich turniejach wielkoszlemowych.
Wychowawca trenerów - m.in. Tomasz Wiktorowski, Radosław Szymanik, Maciej Synówka.
Wielki pasjonat historii polskiego tenisa, motor napędowy działań związanych z jego propagowaniem i zachowaniem spuścizny materialnej.
Wiceprzewodniczący Komisji Historycznej przy Polskim Stowarzyszeniu Trenerów Tenisa oraz pomysłodawca, właściciel i redaktor naczelny strony historiapolskiegotenisa.pl.